نحوه بدست آوردن Subnet Mask

Subnet Mask یک عدد 32 بیتی است که طوری طراحی شده که بیت‌های هاست روی همه 0-ها و بیت‌های شبکه روی همه 1-ها تنظیم شوند. به این ترتیب Subnet Mask نشانی IP را به دو بخش نشانی شبکه و هاست تقسیم می‌کند.حال بهتر است بدانید که چگونه میتوانید Octet های ثابت یک ای پی را یا به اصطلاح نتورک ID یک ادرس را از هاست ای دی ان تشخیص داد. برای پاسخ به این سوال باید شما را با Subnet mask اشنا سازیم.

Subnet mask در واقع وظیفه تفکیک دو قسمت هاست و نتورک را از یکدیگر دارد و تمایز بین این دو بخش را ایجاد می نماید. ساب نت مسک یک رشته 32 بیتی میباشد که از چپ به راست دارای بیت های صفر و یک میباشد.بیت هایی که با ارزش “1” نمایش داده میشوند نتورک، و بیت هایی که با ارزش “0” نمایش داده میشوند هاست هستند. برای مثال در ای پی کلاس A که اکتت اول نتورک و 3 اکتت بعدی هاست هستند، نت مسک در نمایش Binary به صورت زیر است :

11111111 00000000 00000000 00000000

ساب نت مسک در نمایش Decimal برای این کلاس به شکل زیر است :

255.0.0.0

همانطور که متوجه شدید به زبان ساده تر به جای هر Octet ثابت و یا به عبارتی به جای هر Network ID عدد 255 قرار میگیرد. پس برای مثال با مشاهده Subnet mask با اعداد 255.255.255.0 به راحتی میتوان پی به این مطلب برد که ای پی کلاس C میباشد و 3 بخش اول ان ثابت بوده و نتورک نام دارد و بخش اخر متغیر است و هاست نامیده میشود.در جدول زیر Subnet mask ها را در 3 کلاس A ,B ,C مشاهده میکنید:

همچنین دقت داشته باشید که با توجه به این که هر اکتت 8 بیت میباشد نت مسک برای کلاس A به صورت 8/ برای کلاس B به صورت 16/ و برای کلاس C به صورت 24/ نمایش داده میشود (این اعداداز جمع بیت های Network به دست امدند)

هر دستگاه دارای یک آدرس IP با دو قسمت است: آدرس کاربر یا میزبان و آدرس سرور یا شبکه. آدرس های IP یا توسط سرور DHCP پیکربندی می شوند یا به صورت دستی پیکربندی می شوند (آدرس های IP ثابت). subnet mask آدرس IP را به آدرس های میزبان و شبکه تقسیم می کند و به این ترتیب مشخص می کند که کدام قسمت از آدرس IP متعلق به دستگاه و کدام قسمت متعلق به شبکه است. دستگاهی به نام Gateway یا Default Gateway دستگاه های محلی را به شبکه های دیگر متصل می کند. این بدان معناست که وقتی یک دستگاه محلی می خواهد اطلاعاتی را به دستگاهی در یک آدرس IP در شبکه دیگری ارسال کند، ابتدا بسته های خود را به Gateway می فرستد و سپس داده ها را به مقصد خارج از شبکه محلی ارسال می کند.

Subnet Mask چیست؟

Subnet mask یک عدد 32 بیتی است که با تنظیم بیت های میزبان روی 0 و تنظیم بیت های شبکه روی 1 ایجاد می شود. به این ترتیب،  Subnet mask آدرس IP را به آدرس های شبکه و میزبان جدا می کند.
آدرس آیپی "255" همیشه به یک آدرس پخش و آدرس "0" همیشه به یک آدرس شبکه اختصاص داده می شود. هیچ کدام را نمی توان به هاست ها اختصاص داد، زیرا آنها برای این اهداف خاص رزرو شده اند.
آدرس IP، مربوطه به Subnet mask و Gateway یا مسیریاب یک ساختار زیربنایی - پروتکل اینترنت - را تشکیل می‌دهند که بیشتر شبکه‌ها از آن برای تسهیل ارتباطات بین دستگاهی استفاده می‌کنند.

یک آدرس IP 32 بیتی به طور منحصر به فرد یک دستگاه را در یک شبکه IP شناسایی می کند. 32 بیت باینری توسط Subnet  به بخش میزبان و شبکه تقسیم می شوند، اما آنها به چهار هشت بیت 8 بیتی نیز تقسیم می شوند.از آنجایی که باینری چالش برانگیز است، ما هر اکتت را تبدیل می کنیم تا به صورت اعشاری نقطه ای بیان شوند. این منجر به فرمت اعشاری نقطه‌دار مشخصه برای آدرس‌های IP می‌شود - به عنوان مثال، 172.16.254.1. محدوده مقادیر در اعشار از 0 تا 255 است زیرا نشان دهنده 00000000 تا 11111111 در باینری است.

کلاس های آدرس IP و Subnet Mask

از آنجایی که اینترنت باید شبکه‌هایی با هر اندازه را در خود جای دهد، یک طرح آدرس‌دهی برای طیف وسیعی از شبکه‌ها بر اساس نحوه شکسته شدن اکتت‌ها در یک آدرس IP وجود دارد. شما می توانید بر اساس سه بیت مرتبه بالا یا سمت چپ در هر آدرس IP معین، تعیین کنید که آدرس در کدام یک از پنج کلاس مختلف شبکه، A تا E قرار می گیرد.

(شبکه‌های کلاس D برای چندپخشی محفوظ هستند و شبکه‌های کلاس E در اینترنت استفاده نمی‌شوند زیرا برای تحقیق توسط گروه ویژه مهندسی اینترنت IETF محفوظ هستند.)

Subnet mask کلاس A بخش شبکه را در اولین اکتت منعکس می کند و اکتت های 2، 3 و 4 را برای مدیر شبکه می گذارد تا در صورت نیاز به هاست و زیر شبکه تقسیم شود. کلاس A برای شبکه هایی با بیش از 65536 هاست است.

یک زیرشبکه کلاس B دو اکتت اول را برای شبکه ادعا می کند و قسمت باقیمانده آدرس یعنی 16 بیت از octets 3 و 4 را برای قسمت زیر شبکه و میزبان باقی می گذارد. کلاس B برای شبکه هایی با 256 تا 65534 هاست است.

در Subnet mask کلاس C، بخش شبکه سه اکتت اول با میزبان ها و زیرشبکه ها فقط در 8 بیت باقی مانده از octet 4 است. کلاس C برای شبکه های کوچکتر با کمتر از 254 میزبان است. شبکه‌های کلاس A، B و C دارای ماسک‌های طبیعی یا زیرشبکه‌های پیش‌فرض هستند: کلاس A: 255.0.0.0

کلاس B: 255.255.0.0

کلاس C: 255.255.255.0

شما می توانید تعداد و نوع آدرس های IP مورد نیاز هر شبکه محلی را بر اساس Subnet mask پیش فرض آن تعیین کنید. نمونه ای از آدرس IP کلاس A و Subnet mask می تواند Subnet  پیش فرض کلاس A 255.0.0.0 و آدرس IP 10.20.12.2 باشد.

آدرس دهی شبکه

پیشوند استاندارد شبکه مدرن، که برای هر دو IPv6 و IPv4 استفاده می‌شود، نشان‌گذاری مسیریابی بین دامنه‌ای بدون کلاس (CIDR) است. آدرس‌های IPv4 نشان‌داده‌شده در نماد CIDR، ماسک‌های شبکه نامیده می‌شوند و تعداد بیت‌های موجود در پیشوند آدرس را پس از یک جداکننده اسلش (/) مشخص می‌کنند. این تنها فرمت مبتنی بر استاندارد در IPv6 برای نشان دادن پیشوندهای مسیریابی یا شبکه است. برای اختصاص یک آدرس IP به یک رابط شبکه از زمان ظهور CIDR، دو پارامتر وجود دارد: ماسک زیر شبکه و آدرس. زیرشبکه پیچیدگی مسیریابی را افزایش می دهد، زیرا باید یک ورودی جداگانه در جداول هر روتر متصل وجود داشته باشد تا هر زیر شبکه متصل محلی را نشان دهد. در پایان نیز netmask هر کلاس و تعداد ip های قابل استفاده را میتوانید در جدول زیر مشاهده بفرمایید.